- מערעא
- מְאָרְעָא, מְעָרְעָא,constr. מְאָרַע, מְאַ׳, מְעַ׳, מ׳ m. (אֲרַע II) מ׳ קדיש holy convocation, festival. Targ. O. Lev. 23:3; 8 מְעֲ׳, מְעָ׳ ed. Berl. (oth. ed. מֵעַ׳); Y. מא׳; a. fr.Pl. constr. מֵאַרְעֵי, מֵעַ׳. Ib. 4; a. fr.
Dictionary of the Targumim, the Talmud Babli and Yerushalmi, and the Midrashic Literature. Jastrow, Marcus. 1903.
